Enxordéceme

                          o veo do padal

coa túa lingua

tan proletaria

                           como internacional(ista).

Desfai(me)

todos os esquemas sintácticos

da realidade que nos inventaron.

Asimílate a min

                 trazo

                    a

                 trazo

para compartirmos forma e idea.

                                                                      E soarmos a berro de intensa rebeldía.

Digamos por unha vez

o que nos doe do ser normal

sen máis implicaturas

que as da verdade (ex)presa(da).

Crucemos ríos, pontes e océanos

para demostrarmos

que estaremos louc@s

mais o que escribimos

                                                          Ten sentido.