05/04/13


Abril obrígame a pensar
na profecía autocumprida
en que se converteu a historia de dous
                                                                          en que xa non hai ninguén.

Os meus ollos fican á espera,
                                                    secos,
                                                                despois de tanto chover.


E eu
afogo a remollo
ao mesmo tempo que agardo o futuro (im)perfecto

                                                       que sempre estará lonxe

                                                                                                      Sen ti. 

2 comentários: